Srpska srebrna narukvica

Težina: 99 g
Materijal: srebro
Period: 18. vek
Poreklo: Srbija
 
   Narukvica je izrađena od livenog srebra i dekorisana je graviranjem. Oblikovana je tako da ne čini pun krug. Centrlani deo prednje strane narukvice je blago ispupčen i dekorisan je motivom kružića okruženog zracima iza kojih su izgravirane koncentrične kružnice. Sa leve i desne strane nalaze se velike polu-loptaste forme sa istaknutim malim kružnim ispupčenjem na vrhu. One su dekorisane graviranjem sa dva floralna motiva sa po četiri latice. Bočni delovi narukvice su uži na spojevima sa centralnim delom, zatim se šire poprimajući zaobljen oblik. Oni su ispunjeni nizom sitnih polu-loptastih kuglica raspoređenih duž ivice, dok se u sredini nalazi još jedna polu-loptasta kuglica okružena apliciranom finom srebrnom žicom oblikovanom u vidu latica cveta. Sa unutrašnje strane centralnog dela narukvice ugravirani su hrišćanski motivi krstova, dajući ovoj narukvici, pored osnovne simbolike, o kojoj će biti reči u daljem tekstu, i religijsku konotaciju.
   Balkan je oduvek bio područje susretanja zapadnog i istočnog sveta. U srednjem veku to su bili zapadna Evropa, sa jedne, i Vizantija, sa druge strane, a od kraja 14. veka umesto Vizantije, kao glavni faktor na ovom podneblju počinje da se nameće nova velika sila u  usponu - Osmansko carstvo. Uticaji različitih kultura su se odrazili i na rad zanatlija na Balkanu, pri čemu su oni uspevali da svojim delima dodele i lični - lokalni pečat. Sve ovo se odnosi i na razvoj nakita na području gde su živeli Srbi. Srpski srednjevekovni nakit koji je pripadao vladarima i plemstvu do danas je sačuvan u malom broju. Međutim, u 17. 18. i 19. veku na izuzetno kreativan način se razvijao etnografski nakit koji se nosio uz narodnu nošnju, i koji je bio dostupan širem, mada  samo imućnom, sloju stanovništva. Velika raznovrsnost i složenost ovog tipa nakita svedoči o izvanrednom umeću lokalnih zanatlija. Etnografski nakit predstavlja spoj lokalne - hrišćanske tradicije sa orijentalnim uticajima.
   Vizantijska moda odevanja podrazumevala je rukav na ženskoj odeći koji se završavao manžetnom od tkanine, koja je mogla biti ukrašena srebrnom žicom i biserima, tako da nije bilo mesta i za narukvicu. Međutim, s propašću Vizantije i usponom Osmanskog carstva, menja se i stil odevanja. Tada rukavi na odeći postaju široki, a narukvica kao nezavisni komad nakita postaje omiljeni vid ukrašavanja ruku. Jedan od starijih tipova narukvice, koji se vezuje za 17. i 18. vek, jeste masivna narukvica koja ne čini pun krug, i koja je dekorisana polu-loptastim oblicima koji simbolizuju ženske grudi. Za ovaj tip narukvice se verovalo da pospešuje plodnost i zbog toga su je nosile mlade žene, neposredno nakon udaje. 
   Tom tipu pripada i ova narukvica. Ovakve narukvice su izrađivali srpski zlatari, mada su slične narukvice bile svojstvene čitavom području Balkana.