Kineski čajnik

Visina čajnika: 16 cm  
Prečnik tacne: 26 cm
Materijal: beli porcelan oslikan bojama od emajla na glazuri
Period: oko 1980. 
Poreklo: grad Đingdedžen (Jindgezhen), Kina
 
   Čajnik i odgovarajuća velika okrugla tacna izrađeni su od belog porcelana i dekorisani su bojama od emajla koje su nanesene na glazuru porcelana. Glavni dekorativni motiv na oba predmeta je zeleni zmaj, vijugavog tela prekrivenog krljuštima, lika razjapljene vilice prikazanog iz profila, i sa nogama u pokretu koje se završavaju sa pet raširenih kandži. Oko zmaja naslikani su sitni stilizovani oblaci. Na gornjem delu čajnika kao i blizu oboda tacne nalazi se bordura ispunjena šarom koja je na Zapadu poznata kao „grčki ključ“, a na Istoku kao „oblak i munja“. To je drevna kineska šara koja simbolizuje život koji daje kiša i izobilje koje donosi seljacima koji obrađuju zemlju. Ostala je veoma čest dekorativni motiv do današnjih dana. Zmaj je svakako jedan od najprepoznatljivijih kineskih motiva. Zmaj sa frontalno prikazanim likom je simbol cara, dok su ostale varijacije zmaja, u različitim bojama, sa likom prikazanim u profilu, koristili kao svoj simbol svi članovi carske porodice. Zmaj je najvažniji među četiri natprirodna bića iz kineske mitologije. On je simbol meseca marta i proleća, i kao takav, simbol je ponovnog rađanja i plodnosti jer donosi prolećne oblake sa kišom. Takođe je simbol opreznosti i sigurnosti, a često se vezuje i za ideju radosti. 
   Naslikana dekoracija na čajniku i tacni, u kojoj preovlađuje zelena boja, izrađena je u stilu porcelana iz perioda vladavine cara Kangksi (Kangxi, 1662 – 1722), iz dinastije Đing, a paleta boja slikane dekoracije poznata je kao famille verte (u bukvalnom prevodu „zelena porodica“).
   Mogućnosti slikanja na porcelanu bojama od emajla uspešno su se razvijale tokom perioda dinastije Ming (1368 – 1644), a potencijal ovih boja doveden je do vrhunca u narednom periodu dinastije Đing (Qing, 1644 – 1912). Boje od emajla su nanoše na glazuru i pekle su se na znatno nižoj temperaturi od temperature na kojoj je prethodno ispečen oblikovani predmet od belog glaziranog porcelana. Paleta poznata kao famille verte (u bukvalnom prevodu „zelena porodica“) jedno je od vrhunskih dostignuća iz preioda vladavine cara Kangksija (Kangxi, 1662 – 1722), iz dinastije Đing. Ime je dobila zbog toga što obavezno sadrži barem jednu od nekoliko nijansi zelene boje. Pored zelene, u sastav palete ulaze i: žuta, tamno ljubičasta, koral crvena, tamno plava i crna boja, pri čemu značajnu ulogu u šemi dekoracije ima i sama bela boja porcelana. Boje od emajla iz palete famille verte su svetle i prozračne, a obično su nanesene u debelom sloju, pa su poznate i kao „tvrde boje“ (yingcai – „hard colors“).
   Sa donje strane čajnik i tacna imaju oznaku u vidu niza od nekoliko kineskih karaktera ispod kojih se nalazi natpis „Made in China“ i broj 07. Ovakva oznaka korišćena je za porcelan dobrog kvaliteta, proizveden u gradu Đingdedžen (Jindgezhen), koji je namenjen za izvoz, ali je novijeg datuma, obično iz perioda nakon 1980. godine. 
   Grad Đingdedžen (Jindgezhen) u provinciji Đangsi, postao je u vreme dinastije Juan (1279 – 1368) važan centar za proizvodnju predmeta od porcelana, dok je u narednim periodima dinastija Ming (1368 – 1644) i Đing (1644 – 1912) stekao status vrhovnog sedišta proizvodnje porcelana, koji je nadmašio sve ostale centre proizvodnje. Tu je bio izgrađen najveći kompleks peći za pečenje porcelana na čitavom svetu, u kojima se izrađivao porcelan za potrebe carske palate, kao i za izvoz širom sveta. Đingdedžen je ostao najznačajniji kineski centar za izradu predmeta od porcelana do današnjih dana.
   Za razvoj umetnosti izrade predmeta od keramike u Kini, od samih početaka koji sežu u drevnu praistorijsku prošlost, kao i tokom velikih uzleta u doba pojedinih carskih dinastija, karakteristična je istovremena doslednost tradiciji i težnja ka inovacijama. Očuvanje starog uz stalno istraživanje i eksperimentisanje koje je vodilo ka novom su principi na  kojima se odvijala čitava istorija kineske keramike. Zbog toga su određene tehnike, stilovi i dekorativni motivi opstajali vekovima, dok se umeće izrade usavršavalo. Proizvodnja porcelana u 20. veku uglavnom je obeležena izradom predmeta u ranije uspostavljenim stilovima. Odsustvo originalnosti treba tražiti u nekoliko razloga. Jedan od njih je veliko poštovanje prema sopstvenoj tradiciji, a drugi je ogromna i stalna potražnja za predmetima koji bi evocirali porcelan iz različitih epoha kineskih carckih dinastija.