ŽARDINJERA U PERSIJSKOM STILU
ŽARDINJERA U PERSIJSKOM STILU
€400
Visina: 15 cm Širina: 22 cm
Materijal: majolika
Period: oko 1890.
Proizvođač: Josef Steidl, Znaim
Poreklo: grad Znojmo (Znaim), Austrougarska – današnja Češka
Žardinjera od majolike proizvod je firme Jozefa Štaidla iz grada Znojmo u Južnomoravskoj oblasti. (Ovaj grad sa pretežno nemačkim stanovništvom, od 17. do početka 20. veka bio je u sastavu Austrijskog carstva, a od 1918. je u okviru Češke republike.) Dekorativni motivi na žardinjeri kao i tehnika izrade inspirisani su drevnom persijskom keramikom. Na osnovi u boji slonovače naslikani su motivi razlistalih grančica sa cvetovima i ptice, u oker, smeđoj, tamno plavoj, žutoj i ružičastoj boji. Dekoracija je izrađena sjajnim nadglazurnim bojama pečenim na visokoj temperaturi (grand feau). Baza i gornji deo žardinjere dekorisani su perforiranim motivima.
Kada je u pitanju dizajn predmeta od keramike oko 1840. u Francuskoj se javilo interesovanje za persijsku i mavarsku keramiku. Nakon Velike izložbe u Londonu 1851. ovaj trend je prihvaćen i u Engleskoj, da bi se uticaj islamske keramike snažno ispoljio u skoro čitavoj Evropi tokom 1880-ih i 1890-ih godina. Predmeti koji su toliko fascinirali i inspirisali evropske dizajnere i proizvođače poticali su iz Persije (Irana), iz perioda između 12. i 16. veka, kao i iz turskog grada Iznik iz 16. veka. Umetnost izrade predmeta od keramike jedno je od najvećih dostignuća islamske civilizacije, a hiljadugodišnja tradicija prisutna na ogromnoj teritoriji od granica Kine do južne Španije, obezbedila je prisustvo izuzetno velikog broja predmeta koji su služili kao inspiracija Evropljanima još u poznom srednjem veku. Najznačajnije i najuticajnije otkriće ranog islamskog perioda bila je bela glazirana keramika oslikana blistavo sjajnim bojama. Mat bela glazura je sadržavala oksid kalaja, a boje blistavog sjaja bile su na bazi oksida različith metala, uključujući srebro i bakar. Ova tehnika se razvila već u 9. veku a poznata je kao lusterware (što bi se na našem jeziku moglo definisati kao „metalizirana keramika“), a još jedan od uobičajenih termina za ovu vrstu keramike jeste majolika. Dizajn islamskih predmeta od keramike često je bio inspirisan predmetima od metala, što je posebno izraženo na predmetima od keramike sa dva sloja, od kojih je gornji sloj dekorisan perforiranjem, veoma složenim dekorativnim kompozicijama, sa zadivljujućim efektom. Ovakav tip predmeta izrađivao se u Persiji u 13. veku. Krajem 19. veka dizajneri i vodeći proizvođači predmeta od keramike proučavali su islamsku keramiku iz kolekcija značajnih evropskih muzeja u Parizu, Londonu i Beču, ali su odlazili i na lice mesta, a uobičajena ruta putovanja uključivala je obilazak Carigrada, Burse, Bejruta, Damaska, Jerusalima, Kaira, Larnake i Atine. Veliki entizujazam prema islamskoj keramici pokazivali su pripadnici pokreta “Umetnost i zanati” (“Arts and Crafts”, 1880. – 1920.) koji se zalagao za zanatsku izradu predmeta umesto masovne industrijske proizvodnje. Među najznačajnijim proizvođačima keramike u persijskom i Iznik stilu u 19. veku bili su: Teodor Dek u Francuskoj, Minton u Engleskoj i Žolnaj u Mađarskoj. Ovaj trend je sledila i firma Jozefa Štaidla iz grada Znojmo.
Proizvod je dodat u korpu! Molimo sačekajte...
